نخ به این موارد تقسیم می شود: ① نخ الیاف کوتاه که از الیاف کوتاه (الیاف اصلی طبیعی یا الیاف برش الیاف شیمیایی) با ریسندگی ساخته می شود و به نخ ریسی حلقه ای، نخ ریسی با انتهای آزاد، نخ خود تابنده و غیره تقسیم می شود. ②رشته های پیوسته مانند رشته‌های ابریشم طبیعی و الیاف شیمیایی، با یا بدون پیچش، رشته‌های صاف یا رشته‌های بافت‌دار، و غیره. دو یا چند نخ تکی که با هم ترکیب شده و تابیده می شوند. راه های زیادی برای بیان ظرافت نخ وجود دارد، مانند تعداد، شمارش متریک، شمارش امپراتوری، انکار و غیره (به شمارش مراجعه کنید). پیچش نخ بر حسب نوبت در هر متر یا اینچ بیان می شود. جهت پیچش به S twist و Z twist تقسیم می شود.
در یک محدوده پیچشی مشخص، استحکام نخ با پیچش افزایش می یابد. جهت پیچ و تاب تک نخ و جهت پیچش تارها با توجه به کاربرد رشته ها انتخاب می شود. معمولاً نخ و رشته تک جهت پیچش مخالف، یعنی ZS یا SZ را اتخاذ می کنند. درجه پیچش تک نخ و رشته دارای نسبت بهینه است. در این محدوده، استحکام رشته با افزایش درجه پیچش رشته افزایش می‌یابد و زمانی که از مقدار بحرانی فراتر رود، مقاومت رشته کاهش می‌یابد. خواص الیاف و روش ریسندگی نقش تعیین کننده ای در خواص نخ دارد. در حین چرخش نخ ریسیتی، به دلیل انتقال الیاف، از لایه داخلی نخ به لایه بیرونی و سپس از لایه بیرونی به لایه داخلی، انتقال بارها تکرار می شود. الیاف به صورت مارپیچی حول محور نخ هستند و شعاع مارپیچ در امتداد محور است. به طور متناوب افزایش یا کاهش می یابد. در این زمان الیاف با طول بلند تمایل بیشتری به محور نخ و الیاف با طول کوتاه به سمت لایه بیرونی نخ تمایل دارند.
الیاف ریزتر به سمت محور نخ و الیاف درشت تر به لایه بیرونی نخ تمایل دارند. الیاف با مدول اولیه کوچکتر بیشتر در لایه بیرونی و الیاف با مدول اولیه بزرگتر بیشتر در لایه داخلی قرار دارند. انتخاب معقول الیاف با خواص مختلف را می توان در سبک های مختلف نخ ریسیده تا با استفاده های مختلف پارچه سازگار شود یا عملکرد سایش را بهبود بخشد.
از آنجایی که الیاف شیمیایی را می توان به صورت دلخواه از نظر طول، ظرافت و شکل مقطع الیاف انتخاب کرد، پارچه های لباس بیرونی باید با الیاف پنبه ای و الیاف شیمیایی با الیاف کمی ضخیم تر و طول های کوتاه تر ترکیب شوند تا بافت سطح نخ افزایش یابد. پارچه‌های لباس زیر باید الیاف شیمیایی را با الیاف کمی نازک‌تر و طول‌های بلندتر انتخاب کنند، به طوری که الیاف پنبه روی لایه بیرونی نخ قرار گیرند تا عملکرد جذب رطوبت و راحتی پوشیدن را بهبود بخشد. ریسندگی انتها باز شامل نخهای ریسیده شده به وسیله هوا ریسندگی، الکتروریسی، ریسندگی گردابی و غیره می باشد. به دلیل انتقال کمتر الیاف به داخل در حین پیچش، هسته نخ در داخل سفت تر و در خارج نسبت به لایه بیرونی شل می باشد. شل تر و صاف بودن الیاف ضعیف، انسجام بین الیاف ضعیف است، استحکام نخ کم است، اما رنگ پذیری و مقاومت در برابر سایش خوب است.
به نخی که از ریسندگی خود تاب می‌شود، نخ خودپیچان نیز می‌گویند. از غلتک چرخان برای ایجاد چرخش های مثبت دوره ای و معکوس کاذب روی سبیل ها استفاده می کند. نقاط بدون پیچ خوردگی دوره ای روی نخ تمام شده ظاهر می شود، بنابراین استحکام کم است. سپس رشته ها بافته می شوند. نخ رشته ای مجموعه ای از رشته ها (مانند ابریشم طبیعی، الیاف شیمیایی یا ابریشم مصنوعی) است که با هم ترکیب شده اند. به طور عمده رشته پلی استر، فیلامنت ویسکوز، رشته نایلون، و غیره. نخ فانتزی عمدتا به عنوان تغییر در ظاهر یا رنگ نخ ظاهر می شود. عمدتا شامل بسته بندی، بسته بندی هسته، مفاصل بامبو، شکم گلدان، نقطه های رنگی، شکل موج، قیطان، حوله، دایره، گره، پر، مسواک، صدپا، کمربند، رنگرزی قطعه، شنیل، و غیره.3