نخ دوخت نخ مورد نیاز برای محصولات لباس بافتنی است. نخ خیاطی را می توان به سه دسته تقسیم کرد: نخ خیاطی الیاف طبیعی، نخ خیاطی الیاف مصنوعی و نخ خیاطی مخلوط با توجه به مواد اولیه. با توسعه صنعت پلی استر، بیشتر و بیشتر از الیاف پلی استر خالص به عنوان مواد اولیه برای دوخت نخ استفاده می شود.
الیاف پلی استر نوعی الیاف مصنوعی با کیفیت بالا است. بخیه تولید شده توسط آن از استحکام بالایی برخوردار بوده و پس از نخ نایلونی در بین انواع بخیه ها در رتبه دوم قرار دارد و در هنگام خیس شدن از استحکام آن کاسته نخواهد شد. میزان انقباض آن بسیار کم است و انقباض آن پس از فرم دهی مناسب کمتر از 1٪ است، بنابراین بخیه ها را می توان همیشه برای حفظ ظاهر صاف و زیبا، بدون انقباض، مقاومت در برابر سایش بعد از نایلون، بازیابی رطوبت کم و خوب دوخت. مقاومت در برابر درجه حرارت بالا، مقاومت در برابر دمای پایین، مقاومت در برابر نور و مقاومت در برابر آب. بنابراین نخ پلی استر یک تنوع بسیار پرکاربرد است که در بسیاری از مواقع جایگزین نخ دوخت نخی شده است.
نخ پلی استر کاربردهای گسترده ای دارد. می توان از آن برای دوخت پارچه های نخی، پارچه های الیاف شیمیایی و پارچه های ترکیبی و همچنین برای دوخت لباس های بیرونی بافتنی استفاده کرد. نخ پلی استر مخصوص نیز یک نخ عالی برای صنعت چرم کفش و کلاه است.

در تولید و فرآوری، نخ های پلی استر به طور کلی به سه دسته زیر تقسیم می شوند:
1. نخ بافی: نخ بافندگی به نخی اطلاق می شود که در فرآوری پارچه های بافته استفاده می شود که به نخ تار و نخ پود تقسیم می شود. نخ تار مورد استفاده به عنوان نخ طولی پارچه دارای ویژگی های پیچش بزرگتر، استحکام بالاتر و مقاومت در برابر سایش بهتر است. نخ پود استفاده شده به عنوان نخ عرضی پارچه دارای ویژگی های پیچش کوچکتر، استحکام کمتر، اما نرمی است.
2. نخ بافندگی: نخ بافندگی برای پارچه های بافتنی استفاده می شود. الزامات کیفیت نخ بالا، پیچش کم و استحکام متوسط ​​است.
3. سایر نخ ها: از جمله نخ دوخت، نخ گلدوزی، نخ بافندگی، نخ متفرقه و ... با توجه به کاربردهای مختلف، ملزومات نخ پلی استر متفاوت است.