پلی استر بسته به نحوه پردازش آن احساس بسیار متفاوتی خواهد داشت (و من حتی در مورد پارچه صحبت نمی کنم، فقط الیاف یا نخ). پلی استر POY

تفاوت اصلی در احساس احتمالاً ناشی از بافت بودن یا نبودن آن است. وقتی الیاف پلی استر چرخیده می شود، مستقیم (یا "مسطح") است. فرآیند بافت فیبر را تا حدودی مجعد می کند. پلی استر بافت بیشتر شبیه پنبه است در حالی که پلی استر تخت بیشتر شبیه ابریشم است.

تفاوت دیگر ناشی از درشتی نخ است، به خصوص با پلی استر بافت. با پلی استر تخت، درشتی نخ تاثیر کمتری دارد. نخ های پلی استر درشت در لمس احساس سردی نمی کنند، در حالی که نخ پلی استر نازک سردتر احساس می شود. معمولاً هنگام استفاده از نخ نازک پلی استر بافت دار، الیاف بافت بیشتری برای جبران دارد. نخ مسطح حتی سردتر می شود.

در نهایت، آنها درشتی فیبر خود هستند. یک الیاف درشت بدون کلمه بهتر احساس «پلاستیکی» بیشتری می‌کند. از سوی دیگر، الیاف نازک، به خصوص میکروالیاف با بافت بسیار بالا، می توانند به قدری نرم به نظر برسند که حتی در مقایسه با پنبه احساس پلاستیکی پیدا می کنند.

سپس، نحوه بافت یا بافتن آن، پایان‌بندی‌ها وجود دارد که همگی بر احساس آن تأثیر می‌گذارند.